زلزله خیزی تهران و گسل های آن

حرکت توده ای از مواد تشکیل دهنده زمین، از یک شیب به سمت پایین را زمینلغزش یا ناپایداری شیب می‌‌نامند(IAEG 1990) توپوگرافی عمدتاً کوهستانی ایران، فعالیت زمینساختی و لرزه‌خیزی زیاد، وضعیت متنوع زمین شناسی و اقلیمی، شرایط طبیعی برای بروز طیف وسیعی از زمینلغزه ها را ایجاد می کند

دسته بندی	جغرافیا
فرمت فایل	doc
حجم فایل	177 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	25

زلزله خیزی تهران و گسل های آن

مقدمه

حرکت توده ای از مواد تشکیل دهنده زمین، از یک شیب به سمت پایین را زمینلغزش یا ناپایداری شیب می‌‌نامند(IAEG, 1990). توپوگرافی عمدتاً کوهستانی ایران، فعالیت زمینساختی و لرزه‌خیزی زیاد، وضعیت متنوع زمین شناسی و اقلیمی، شرایط طبیعی برای بروز طیف وسیعی از زمینلغزه ها را ایجاد می کند.ایران با توپوگرافی عمدتاً کوهستانی، فعالیت زمین‌ساختی و لرزه‌خیزی زیاد، شرایط متنوع زمین‌شناسی و اقلیمی، عمده شرایط طبیعی را برای ایجاد طیف وسیعی از زمینلغزش‌ها داراست. زمین‌لغزش در ایران بعنوان یک بلای طبیعی، سالیانه خسارات جانی و مالی فراوانی به کشور وارد می سازد. اگر برای بلایای طبیعی دیگر احتمال وقوع هر از چندگاهی قائل شویم، پتانسیل وقوع پدیده لغزش در کشور را باید هر لحظه در نظر گرفت.

بر اساس یک برآورد اولیه، سالیانه 500 میلیارد ریال خسارت های مالی از طریق زمینلغزش ها بر کشور تحمیل می شود و این در صورتی است که از بین رفتن منابع طبیعی غیرقابل بازگشت به حساب آورده نشوند(کمک پناه 1373). این پدیده همه ساله در اکثر استان های کشور موجب خسارت های اقتصادی به راه‌ها، خطوط آهن، خطوط انتقال نیرو و ارتباطات، کانال های آبیاری و آبرسانی، تأسیسات معدنی، تأسیسات استخراج، پالایش نفت و گاز، شبکه شریان های حیاتی داخل شهرها، کارخانه ها و مراکز صنعتی، سدها و دریاچه های مصنوعی و طبیعی، جنگل ها و مراتع و منابع طبیعی، مزارع و مناطق مسکونی و روستاها گشته یا آنها را مورد تهدید قرار می دهد. این نوشتار ابتدا به تعریف ناپایداری شیب و واژه شناسی آن پرداخته، سپس ضمن معرفی تاثیر پذیری متقابل زمینلغزش ها با منابع طبیعی و سازه های بشری، به معرفی موردی آنها در پهنه البرز مرکزی می پردازد.

کلمات کلیدی:

زلزله

زمین لرزه