مقاله مدیریت فرایند حوادث
مقاله مدیریت فرایند حوادث |
![]() |
دسته بندی | مدیریت |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 31 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 13 |
مدیریت فرایند حوادث
● مفهوم مدیریت فرایند حوادث
● راهکارها
● نتیجهگیری
قسمتهایی از متن:
یکی از وظایف مدیران در کنار تولید کالا یا خدمات، به حداقل رساندن حوادث، رعایت مسائل زیستمحیطی، توجه به مسئولیتهای اجتماعی و پرورش منابع انسانی است.
مدیریت فرایند حوادث، یعنی بررسی علل حوادث در حین کار و انجام اقدامات پیشگیرانه. براساس مدیریت صحیح حوادث، میتوان روشهایی را به کار بست که هزینههای اقتصادی حوادث را به حداقل ممکن برساند.
هزینههای مربوط به حوادث و آسیبهای شغلی، به حدی است که مدیریت جدی حوادث را طلب میکند.
یکی از راههای مهم جلوگیری از حوادث، تقویت فرهنگ ایمنی در محیط کار است. یکی از مکانیسمهای مهم مدیریت فرایند حوادث، انجام بموقع معاینات دورهای است که نقش پیشگیرانه و درمانی دارد. ...
...
راهکارها
۱) ایجاد تعادل بین جسم، روان و مسائل اجتماعی کارکنان: حوادث موسسات صنعتی و تولیدی، عمدتا ریشه انسانی دارند. کارکنان، دارای سه بعد جسم، روان و مسائل اجتماعی هستند. اگر تعادل منطقی بین سه بعد یادشده ایجاد شود، حادثهای رخ نخواهد داد. در صورت وجود کمترین عدم تعادل بین آنها، ریشههای حوادث شکل گرفته و سازمان و فرایند تولیدی را با مشکل مواجه میسازد. برای ایجاد تعادل بین جسم، روان و مسائل اجتماعی، لازم است اقداماتی به شرح زیر صورت پذیرد:
الف) شناخت روان افراد و تفاوتهای فردی و انجام طرح غربالگری و تعیین نابهنجاریهای روانی
ب) توجه به نارساییهای جسمی و عدم تعادلهایی که در ارگانیسم بدن رخ میدهد
پ) حل مسائل اجتماعی افراد از طریق همیاری خانواده و همکاران آنان
۲) ایجاد تعادل و تناسب در تسهیلات رفاهی کارکنان: در جامعه امروزی، اکثر موسسات صنعتی و غیر صنعتی دنیا، برای کارکنان خود تسهیلات رفاهی تدارک دیدهاند.
معمولا فلسفه تسهیلات رفاهی، ترمیم روحیه کارکنان است تا کارکنان خسته از کار بتوانند مدتی را در خارج از محیط کار، استراحت کرده و با روحیه ترمیمیافته باز گردند. یکی از ریشههای حوادث، خستگی مفرط کارکنان است. این خستگی پس از مدتی حادثهآفرین خواهد شد. منظور از متعادل ساختن تسهیلات رفاهی این است که با انجام کاری علمی و تحقیقی، میتوان مشخص کرد که کارکنان سطوح مختلف و دارای کارهای متفاوت، به چه نوع تسهیلاتی برای ترمیم روحیه خود نیاز دارند. خود کارکنان نمیتوانند در مورد نوع تسهیلات رفاهی تصمیمگیری کنند. این سازمان است که میبایستی برای کارکنان مشخص سازد چه نوع تسهیلاتی روحیه آنان را ترمیم میکند. در موسسات صنعتی، به لحاظ تنوع کاری و تفاوتهای فردی، معمولا نمیتوان یک نوع تسهیلات را به شکلی اثربخش، تجویز کرد.