|
تحقیق در مورد جغرافیای سرزمین ایران
تحقیق در مورد جغرافیای سرزمین ایران
|
|
| دسته بندی | جغرافیا |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 23 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 29 |
تحقیق در مورد جغرافیای سرزمین ایران
فهرست:
مقدمه
جغرافیای سرزمین ایران
بهبود دسترسی مردم به خدمات بهداشتی درمانی از اصلی ترین علل افزایش جمعیت
ریشه کنی اکثر بیماریهای واگیردار و روند روبه رشد جمعیت
کنترل و پیشگیری بیماریهای غیر واگیر
بررسی علل افزایش جمعیت شهری در مقیاس ناحیه ای (با تأکید بر استان خراسان)
مقدمه :
در راستای بررسی علل افزایش جمعیت بصورت صعودی(از 5/1 به 7/1 درصد) به عوامل جالب و در خور توجهی رسیده ایم عواملی چون مهاجرت از روستا به شهر که خود شامل انگیزه های فراوانی چون خشکسالی در روستاها، کمبود امکانات رفاهی، بهداشتی، فرهنگی، نبود آب و روشنایی برای امرار معاش و از رونق افتادن مشاغلی چون کشاورزی و دامداری سنتی می شود.از دیگر دلایل می توان به مهمترین علت توجه داشت که ما قصد ارائه این علت را در این مقاله داریم و آن امر چیزی جز بالارفتن سطح بهداشت روانی و عمومی در کل این جغرافیای جهانی شد و ما ایم جغرافیا را اول در ایران و سپس در یک ناحیه(خراسان جنوبی محدود می کنیم).
جغرافیای سرزمین ایران
- · کشور ایران با وسعت بیش از 1648000 کیلومتر مربع در نیمکره شمالی و شرقی، در جنوب غربی آسیا قرار گرفته است. وسعت خاک ایران بیشتر از مجموع مساحت کشورهای آْلمان، اتریش، انگلستان، ایتالیا، بلژیک، فرانسه، هلند و سوئیس است.
...
بررسی علل افزایش جمعیت شهری در مقیاس ناحیه ای (با تأکید بر استان خراسان)
با توجه به اینکه عدم تعادل در نظم فضایی جمعیت، مشکلات متعددی را برای کشور به وجود آورده است، این تحقیق بر آنست با شناخت عوامل مؤثر بر روند افزایش جمعیت شهری، زمینة مناسبی برای رفع مشکلات مزبور را فراهم نماید. به همین منظور از بین طبقات جمعیتی شهرهای استان خراسان 9 شهر به عنوان نمونه انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفته است. یافته های تحقیق حاکی از رشد 9/2 درصدی جمعیت شهری، طی دورة 75-1365 می باشد که تنها 9/0 درصد آن ناشی از مهاجرت بوده است. مهاجرت به شهرها، هم از نظر کمی و هم از نظر عوامل مؤثر بر آن، ارتباط معنی داری با طبقات جمعیتی شهرهای نمونه داشته است، لیکن در مجموع، انگیزه های شغلی و برخورداری از خدمات آموزشی، مهمترین علل مهاجرت به شهرها بوده است.
طبقات جمعیتی، نظم فضایی، جستجوی کار، جابجایی اجباری
تحولات جمعیتی ایران حاکی از آنست که کل جمعیت کشور در سال 1345 حدوداً 19 میلیون نفر بوده است و از این تعداد، 6 میلیون نفر شهرنشین بوده اند. در سال 1375 با افزایش جمعیت کشور به حدود 60 میلیون نفر، جمعیت شهری به 5/37 میلیون نفر افزایش یافته است که 6 برابر جمعیت شهری سال 1345 می باشد (مرکز آمار ایران، 1378). این در حالی ست که طی همین دوره ی زمانی، جمعیت روستایی به 2 برابر هم نرسیده است. این افزایش سریع جمعیت شهری از یک طرف منجر به گسترش سریع شهرها و افزایش مشکلات جوامع شهری شده است و از طرف دیگر با تخلیه جمعیت نقاط روستایی، تولیدات کشاورزی که نیاز جمعیت رو به افزایش کشور را تدارک می نموده است، رو به کاهش نهاده و وابستگی غذایی کشور را شدت می بخشد. لذا بررسی و تحلیل عوامل افزایش جمعیت شهری، از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.
