|
مقاله نگاه اهل بیت به واقعیت رسالت
مقاله واقعیت رسالت از نگاه اهل بیت
|
|
| دسته بندی | پژوهش |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 14 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 16 |
واقعیت رسالت از نگاه اهل بیت
بعثت پیغمبر اسلام یا برانگیخته شدن آن حضرت به مقام عالى نبوت و خاتمیت، حساس ترین فراز تاریخ درخشان اسلام است. بعثت پیغمبر درست در سن چهل سالگى حضرت انجام گرفت. پیشتر گفتیم که پیغمبر تا آن زمان تحت مراقبت روح القدس قرار داشت، ولى هنوز پیک وحى بر وى نازل نشده بود. قبلا علائمى از عالم غیب دریافت مى داشت، ولى مامور نبود که آن را به آگاهى خلق هم برساند.
میان مردم قریش و ساکنان مکه رم بود که سالى یک ماه را به حالت گوشه گیرى و انزوا در نقطه خلوتى مى گذرانیدند. (1) درست روشن نیست که انگیزه آنها از این گوشه گیرى چه بوده است، اما مسلم است که این رسم در بین آنها جریان داشت و معمول بود.
نخستین فرد قریش که این رسم را برگزید و آن را معمول داشت عبدالمطلب جد پیغمبر اکرم بود که چون ماه رمضان فرا مى رسید، به پاى کوه حراء مى رفت، و مستمندان را که از آنجا مى گذشتند، یا به آنجا مى رفتند، طعام مى کرد. (2)
به طورى که تواریخ اسلام گواهى مى دهد،پیغمبر نیر پیش از بعثتبه عادت مردان قریش، بارها این رسم را معمول مى داشت. از شهر و غوغاى اجتماع فاصله مى گرفت، و به نقطه خلوتى مى رفت، و به تفکر و تامل مى پرداخت.
پیغمبر حتى در زمانى که کودک خردسالى بود، و در قبیله بنیاسد تحت مراقبت دایه خود «حلیمه» قرار داشت نیز باز بازى کردن با بچه ها دورى مى گزید و به کوه حراء مى آمد و به فکر فرو مى رفت. (3) بنابراین انس وى به «کوه حراء» بى سابقه نبود.
در مدتى که بعدها در «حراء» به سر مى برد، غذایش نان «کعک» و زیتون بود، و چون به اتمام مى رسید، به خانه باز مى گشت ء تجدید قوت مى کرد. گاهى هم همسرش خدیجه برایش غذا مى فرستاد. غذائى که در آن زمانها مصرف مى شد، مختصر و ساده بود. (4) ...
...
ایراد ما به احادیث بعثت
کلیه این احادیث که نخست از طریق اهل تسنن نقل شده و در کتابهاى آنها آمده است و سپس به نقل از آنها به کتب شیعه هم سرایت کرده است، از درجه اعتبار ساقط مى باشد. در اینجا به چند نکته آن اشاره مى کنیم، و تفصیل را به کتاب خود «شعاع وحى برفراز کوه حراء» که براى نخستین بار پرده از روى ماجراى مبهم بعثتبر داشته است، حوالت مى دهیم. (12)
1- چنانکه گفتیم پیغمبر از زمان کودکى و ایام جوانى تا سى و هفت سالگى، بارها علائمى مى دید که از آینده درخشان او خبر مى داد. مانند ابریکه برسر او سایه افکنده بود، و خبرى که راهب شهر «بصرى» در اردن راجع به پیغمبرى او به عمویش ابوطالب داد، و آنچه روح القدس به وى مى گفت، و صداهائى که مى شنید. بنابراین هیچ معنا ندارد که هنگام نزول وحى و برخورد با جبرئیل این طور دست و پاى خود را گم کند، و نداند که چه اتفاقى افتاده است، و باید ورقة بن نوفل به داد او برسد!
2- پیغمبر از لحاظ نبوغ و استعداد و عقل بر همه مرد و زن مکه و قبائل عرب و مردم عصر برترى داشت. با توجه به این حقیقت چگونه او پس از اعلام بنوت دچار وحشت و تردید شده و به همسرش خدیجه متوسل مى شود که او را بگیرد تا به زمین نیفتد یا تقویت کند که از شک و تردید بدر آید؟
3- آیا پس از دیدن پیک وحى و آوردن پنج آیه قرآن و اعلام این که تو پیغمبر خدائى و من جبرئیل هستم، و مشاهده جرئیل با آن عظمت، دیگر جاى این بود که پیغمبر درباره وحى آسمانى و تکلیف خود دچار تردید شود، یا احتمال دهد موضوع حقیقت نداشته باشد؟! ...
...
