دانلود بررسی رفتار فیزیکی و تولید پارچه های حلقوی پودی چند محوری دردهه گذشته

سمینار نساجی بررسی رفتار فیزیکی و تولید پارچه های حلقوی پودی چند محوری دردهه گذشته سمینار نساجی بررسی رفتار فیزیکی و تولید پارچه های حلقوی پودی چند محوری دردهه گذشته

دسته بندی	سمینار
فرمت فایل	pdf
حجم فایل	1979 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	77

سمینار نساجی بررسی رفتار فیزیکی و تولید پارچه های حلقوی پودی چند محوری دردهه گذشته

چکیده: 

نتایج آزمایش های انجام شده نشان داد که میزان انتقال تاب از نقطه ضخیم به نقطه نازک کمتر از مقدار محاسبه شده از رابطه تعادل گشتاور نقطه ضخیم و نازک می باشد. همچنین تاب نقطه نازک کمتر از میزان قابل انتظار توسط رابطه برابری گشتاور پیچشی نقاط نازک و ضخیم بود. مقاومت سایشی نقاط ضخیم بیشتر از نقاط نازک بود که به واسطه تاب کم در نقاط ضخیم انتظار می رفت که مقاومت سایشی آنها کمتر از نقاط نازک باشد ولی عملاً مقاومت سایشی نقاط ضخیم به واسطه وجود الیاف بیشتر در آن منطقه، نسبت به نقاط نازک بیشتر بود. در این تحقیق با افزایش نمره انگلیسی میزان استحکام، ازدیاد طول در نقطه پارگی، کار تا حد پارگی وسایش نقاط نازک و ضخیم نخ کاهش یافت و با افزایش تاب (نمرات یکسان) ابتدا از میزان استحکام کششی کاسته شده، سپس افزایش یافت و دور سایش تقریباً افزایش یافت. 

با افزایش نمره نخ (سیستم مستقیم) و تاب آن مقاومت سایشی آن افزایش می یابد در نخهای فانتزی به واسطه ایجاد نقاط نازک و ضخیم استحکام نمره متوسط نخ کاهش می یابد و تاب از نقاط ضخیم به نقاط نازک منتقل می گردد.این انتقال تاب ممکن است موجب کاهش مقاومت سایشی نخ گردد. 

در این تحقیق سه نمره نخ 10 و 20 و 30 پنبه ای با فاکتور تابی درحدود 3300 و همچنین دو نخ نمره 10 پنبه ای دیگر با فاکتور تابهای بیشتر (3842 و 4610) در سیستم ریسندگی رینگ متراکم فانتزی تهیه شده و اثر تغییرات نمره و تاب بر استحکام کششی و مقاومت سایشی نخ مورد مطالعه قرار گرفت. 

مقدمه 

اگر چه انسان های نخستین از پوست حیوانات جهت پوشانیدن بدن خود استفاده می نمودند، ولی بعدها سعی کردند الیاف را به نخ و نخ را به پارچه تبدیل نمایند بدین منظور روش های مختلفی جهت تولید پارچه مورد استفاده قرار گرفت. صنعت نساجی در گذشته با استفاده از تکنیک های بافت همانند سوزن دوزی، بافندگی تاری و پودی، کشتبافی و بافندگی حلقوی به تولید پارچه های خام نائل شده است. در سال های اخیر برخی از این تکنولوژی های نساجی صنعتی برای تولید پارچه های مستحکم در ترکیبات پیشرفته با استفاده از الیاف فنی گوناگون شامل شیشه، کربن، آرامید و کربید سیلیکن بهره برده اند. در میان آنها، ترکیبات مستحکم پارچه های حلقوی توجه روز افزونی را در مطبوعات به خود جلب کرده است. 

امکان تهیه پارچه به طور مستقیم از لایه الیاف (Web) به وسیله ایجاد و اتصال (Bonding) ذوب یا درگیر کردن الیاف به منظور تولید بی بافت (Nonwovens) و نمدها وجود دارد. لیکن این نوع پارچه ها دارای محدودیت هایی در موقع استفاده می باشند و ویژگی های لازم در موارد مختلف مصرف ندارند. روش های مکانیکی متنوعی جهت تبدیل نخ به پارچه با توجه به نوع مصرف آن وجود دارد این روش ها عبارتند از: 

1- تولید پارچه با استفاده از دو دسته نخ تار و نخ پود (Interweaving) 

2- تولید پارچه از پیچش یک دسته نخ دور نخ های تار (Interwining) 

3- تولید پارچه از طریق تشکیل حلقه و اتصال و درگیری حلقه ها با یکدیگر (Interlooping)

دانلود بررسی رفتار فیزیکی و تولید پارچه های حلقوی تاری چند محوری در دهه گذشته

سمینار نساجی بررسی رفتار فیزیکی و تولید پارچه های حلقوی تاری چند محوری در دهه گذشته سمینار نساجی بررسی رفتار فیزیکی و تولید پارچه های حلقوی تاری چند محوری در دهه گذشته

دسته بندی	سمینار
فرمت فایل	pdf
حجم فایل	1607 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	56

سمینار نساجی بررسی رفتار فیزیکی و تولید پارچه های حلقوی تاری  چند محوری در دهه گذشته

چکیده: 

نوشته های اخیر در مورد کامپوزیت ها تمایل دارند به ارائه جنبه های تولید و بررسی ویژگی های، به صورت جداگانه بپردازند. این بررسی کمک می کند که این دو گروه از ادبیات به همرا ههم بیایند و خواننده را با موضوع کامپوزیت حلقوی آشنا کنند. این یادداشت حاوی نتیجه خلاصه ای از حالت رایج در تکنولوژی بافت برای تقویت کامپوزیت پیشرفته است. 

ویژگی های مکانیکی انتخابی از کامپوزیت حلقوی، و برخی از طرح های قابل پیش بینی و موجود برای تعیین آنها، نیز بررسی شده اند. در نتیجه، تعدادی از کاربردهای اخیر و بالقوه از بافت برای کامپوزیت مهندسی، روشن شده اند. از طریق یک بررسی ادراکی از این موضوع، این عقیده وجود دارد که مهندسین کامپوزیت، قادر به درک بهتر نیازها از بافت پیشرفته خواهند بود و نیز کامپوزیت های مهندسی می توانند به نحو بهتری دارای توانایی و محدودیت های بافت برای تقویت کامپوزیت باشند. این مسئله باید منجر به استفاده موثرتر و کاربرد گسترده از کامپوزیت حلقوی شود. 

مقدمه: 

صنعت پارچه، توانایی تولید پارچه هایی شبیه به شبکه یا نزدیک به آن را با استفاده از روش های خودکاری مثل بی بافت، بافندگی تاری پودی، سوزن دوزی و بافندگی حلقوی گسترش داده است. از لحاظ توانایی برای صرفه جویی هزینه ها و افزایش کار ماشینی، برخی از روش های بافت سنتی برای تولید پارچه در کامپوزیت پلیمر پیشرفته، پذیرفته شده اند. بافندگی حلقوی به طور ویژه و به خوبی در ساخت سریع اجزاء به همراه اشکال پیچیده قرار گرفته که به واسطه مقاومت پایین در برابر تغییر شکل پارچه می باشد. در عوض، دستگاه های حلقوی موجود به صورت موفقیت آمیزی، استفاده از انواع متفاوت الیاف را با اجرای بالا پذیرفته اند، مثل شیشه، کربن، آرامید و حتی سرامیک ها که هر دو نوع پارچه هایی شبیه به شبکه و یا شبکه ای صاف را تولید می کنند. پارچه همانطور که مورد نیاز است شکل می گیرد و در اجزای کامپوزیت با استفاده از یک روش، نمونه مایع مناسب قرار می گیرد، مثل نمونه انتقال رزین (RTM) یا خیساندن فیلم رزین (RFI). 

استفاده از شکل شبکه ای یا تقریبا شبکه ای به روشنی در حداقل ضایعات ماده ای و کاهش زمان تولید، دارای مزیت است. 

به هرحال، گسترش یک اجرای بافت حلقوی کاملا جدید می تواند مصرف زمانی و هزینه بالا را بهبود بخشد، به طوری که این بخش می تواند از لحاظ اقتصادی در تمام موارد غیر ضروری باشد، در این گونه موارد پارچه های حلقوی صاف با مقدار بالای قابلیت شکل پذیری / قابلیت نصب باید استفاده شود تا وسیله ای را برای یکپارچگی بعدی شکل دهند و جزء کامپوزیت مورد نیاز را تولید کنند. علیرغم قابلیت شکل پذیری استثنایی، توجهات جدی به اجرای مکانیکی در بخش عموما ضعیف تر در کامپوزیت های حلقوی در مقایسه با مواد و ترکیبات معمول تر، وجود دارند. این نامرغوبی در ویژگی های کامپوزیت های حلقوی اصولا از استفاده محدود از سختی الیاف و توانایی الیاف ناصاف تر در ساختار بافت نشأت می گیرد که پارچه ها را در سطح بسیار بالا مجددا شکل می دهد. در مجموع، صدمه وارد شده بر الیاف در طول مرحله بافت می تواند ویژگی های مکانیکی را تنزل بخشد.