|
سکولاریسم و آسیب‌شناسی فرهنگی، اجتماعی نسل‌ها
سکولاریسم و آسیب‌شناسی فرهنگی، اجتماعی نسل‌ها
|
|
| دسته بندی | علوم اجتماعی |
| فرمت فایل | doc |
| حجم فایل | 69 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 32 |
سکولاریسم و آسیب‌شناسی فرهنگی، اجتماعی نسل‌ها
مقدمه:
الف: ادبیات سکولاریسم
1- بررسی مفهوم دنیاگرایی secularism
2- تعریف سکولاریسم
3- معانی شش‌گانه سکولاریسم
4- تفاوت سکولاریسم و سکولاریزاسیون
5- تفاوت سکولاریسم و لائیسم
ب: زمینه‌های پیدایش سکولاریسم
1- زمینه‌های فکری:
A – نهضت علمی
B – علم و فن‌آوری
2- وقایع اجتماعی
3- زمینه‌های فرهنگی:
A - کلیسا و عملکرد آن
B – نهضت اصلاح دینی
(Reformation)
ج- راههای ورود سکولاریسم به کشورهای اسلامی
1- روشنفکران وابسته
2- فراماسون‌ها
3- انجمن های سری
4- احزاب سیاسی
5- مطبوعات (روزنامه‌ها و مجلات)
6- نقش فن‌آوری
آنچه که امروز بعنوان صفت ممیزة غرب از مشرق زمین قلمداد می‌گردد یعنی تفکر سکولاریسم، در ابتدای امر مکتبی الحادی نبوده اما بعدها در اثر همکاری این مکتب با جنبش‌های ضد دینی اواخر قرن نوزدهم از طریق آثار چارلز برادلو سکولاریسم عموماً بصورت تز جداسازی دین از دولت نمایان گردیده و با مفهوم فرانسوی لیزاسیون به معنای سیاست خارج ساختن امور از کنترل دولت که از عصر روشنفکری و انقلاب فرانسه نشأت گرفته نزدیکی و تقرب زیادی دارد.
در نگاه سکولاریسم خرد و تجربة انسانی جایگزینی است برای دین.
آنچنان که سن سیمون و اگوست کنت نیز در اواخر قرن نوزدهم در آثارشان به این مقوله توجه کرده اند. …….
- سکولاریسم قبل از انقلاب اسلامی
سکولاریزم قبل از انقلاب اسلامی و در دوره‌های سلاطین و پادشاهان قاجاریه عموماً از شش روش متداول ورود در کشورهای اسلامی وارد ایران شد. اما در این میان روش ورود از طریق روشنفکران یا همان منور الفکران بسیار نقش بارز و گسترده ای را ایفا کرده
از جملة منور الفکرانی که بعلت بهم آشفتگی‌های دوران قاجاریه از نظر اجتماعی، سیاسی، اقتصادی فضا را مهیا برای طرح دیدگاهها و شعارهای سکولاریسمی خود دیده بودند میرزا ملکم خان از ارامنة اصفهان است. وی با طرح شعارهای فریبنده ترقی خواهی و عدالت اجتماعی و گرفتن ظاهری و مسلمان در لفافة دینی هدفهای فراموش خانه و سکولاریزم غرب را در کشور دنبال می‌کرد. ملکم در بینش سیاسی اش از منتسکیو تأثیر پذیرفته و مبلغ لیبرالیسم سدة 19 بود.
وی در برابر دین موضعی فریبکارانه گرفته و با جملاتی زیرکانه و در رنگ و لعاب دینی به هدف جدایی ریشه‌های دینی در مردم و سیاست می‌پرداخت.
از منور الفکران دیگری که مروج سکولاریزم در ایران بوده است آخوندزاده بود.
وی از 7 سالگی درس طلبگی را شروع اما در میانه راه سپس از آشنایی با میرزا شفیع شدیداً تحت تأثیر قرار گرفت و از ادامة روحانیت منصرف می‌گردد. از آن پس نیز چنان به ترویج تفکر سکولاریزمی و فرنگی مآب شدن کشور می پردازد که رو در روی اسلام و حتی مردم ایران در بعد عقیدتی می‌ایستد و خطابه‌های اسلام ستیزانه‌ای را در خصوص عقاید مذهبی مردم بیان می‌دارد.
وی مهم‌ترین اصل اساسی در طریق منور الفکری خود را پیکار با دین اسلام جهت تدوین الفبای جدید و متمدن شدن به تمدن فرنگی می‌دانست.
میرزا عبدالحسین خان معروف به میرزا آقاخان و متخلص به بهار کرمانی نیز از جمله منورالفکرانی بود که ساز بی‌دینی و سکولاریستی را در کشور کوک کرده‌اند.
آقاخان، ادبیات فارسی و عربی، تاریخ اسلام و ملل، فقه و اصول و حدیث و ریاضیات، منطق و حکمت و عرفان را به شیوة متداول آن زمان آموخت.
میرزا فعالیت سیاسی‌اش را در کرمان آغاز و سرانجام با اتهام با بی‌گری به استانبول رفت و در آنجا با نظریات فلسفه قرن هجدهم آشنا گردید و از حکمت و عرفان قدیم ایران برید و به بی‌دینی روی آورد و مذهب اصالت عقل را پذیرفت. وی تحت تأثیر جریان منور الفکری اروپا در مباحث تاریخی فرهنگی، اندیشه ترقی و ناسیونالیسم را به عنوان مبانی نظری می‌پذیرد.
جالب این که آقاخان نامة باستانی خود را با نام زروان خدای باستانی ایرانیان و اهورامزدا و زرتشت آغاز می کرد. به گمان آقاخان کرمانی، اسلام نه تنها در محدودة علمی و عملی ایرانیان را دچار مشکل کرده بلکه طبع و شکل و قیافه آن ها را تغییر داده است.
دین ستیزی و غرب گرایی افرادی چون آقاخان منشاء خرابی‌های بزرگی در مبانی اعتقادی مردم ماو روشنفکران عصر مشروطه شد.
پهلوی اول:
