مقاله نقش روابط عمومی در گسترش افکار عمومی
مقاله نقش روابط عمومی در گسترش افکار عمومی |
دسته بندی | پژوهش |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 18 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 46 |
مقاله نقش روابط عمومی در گسترش افکار عمومی
بخشهایی از متن:
اولین سخن
خاصگراییهای فرهنگی، قشری، قومی، جنسی در اغلب جوامع توسعه نیافته یا در حال توسعه از جمله جامعه ما به مثابه یک مانع اساسی در توسعه «روابط عمومی» خود نمایی میکند. گویا اصراری است که نگرش عموم مردم نسبت به مسایل یک سازمان یا وزارتخانه یا شرکت، متاثر از نگرشهای سنتی یا نگرشهای تعیین شده، توسط یک قشر یا گروه، بدون هیچ تغییری ادامه پیدا کند. غافل از این که اگر نگرشی در تعارض با سایر نگرشها قرار نگیرد، در بستر افکار عمومی جای نمیگیرد و اگر در بستر افکار عمومی قرار نگیرد در تعامل با جامعه واقع نخواهد شد. به عبارتی شفافتر برای رسیدن به تفاهم در یک نگرش، باید در جامعه ایجاد ذهنیت کرد و این ذهنیت را در تعارض و تطابق با ذهنیتهای متمایز هم موضوع هدایت کرد تا به عینیت تبدیل شود و چون در این حرکت خود موضوع، مسیرتعالی و توسعه را میپیماید، دایم در معرض نو شدن و در چالشهای علمی و منطقی زنده و پویا باقی میماند.
افکار عمومی محصول جدلها و گفت و شنودهای درون جامعه است. افکار عمومی نیرویی نهان و آشکار است که محصول تعامل اجتماعی است. در هر شرایط اجتماعی چه بخواهیم و چه نخواهیم، پدیدههایی که با زندگی مردم و چگونگی بودن و شدن آنها ارتباط دارند، در افکار عمومی حضور دارند. در جوامع بسته و دچار انسداد، جریان افکار عمومی پنهان است. اما در جوامع توسعه یافته، آشکار است افکار عمومی با مفاهیمی مانند وفاق عمومی، آداب و رسوم، احساسات و عواطف متفاوت است. افکار عمومی قابل تغییر است. جای چون و چرا دارد و به همین علت قابل هدایت است. قابل ترمیم است و قابل تشدید است. میتوان آن را به وجود آورد یا از ایجاد آن پیشگیری کرد. روابط عمومی موفق با توجه به افکار عمومی برنامههای خود را تنظیم میکند. مهندسی افکار عمومی سازمانها، نهادها و وزارتخانهها با حضور روابط عمومی و توسط روابط عمومی صورت میگیرد.
روابط عمومی است که با «نظرسنجی» یا «افکارسنجی» جریان افکار عمومی را میشناسد و برای ترمیم، تغییر، تشدید یا همراهی با آن برنامهریزی میکند. روابط عمومی است که میداند نباید با افکار عمومی مقابله کند بلکه باید با آن همراه شود یا در آن تغییر به وجود آورد.
ارتباط جمعی یا عمومی
ارتباط جمعی یا عمومی تعبیر جدیدی است که جامعه شناسان آمریکایی برای مفهوم MassMedia به کار بردهاند. این واژه که از ریشه لاتین media (وسایل) و اصطلاح انگلیسی Mass یا توده تشکیل شده است. از نظر لغوی به معنای ابزارهایی است که از طریق آنها میتوان با افرادی به طور جداگانه یا با گروههای خاص و همگون و جماعت کثیری از مردم به صورت یکسان دسترسی پیدا کرد. امروزه این وسایل عبارتند از: روزنامه، رادیو، تلویزیون، سینما و اعلانات. بدیهی است که در میان ابزارهای پخش پیام روزنامه و رادیو و تلویزیون دارای نکات مشترکی است چرا که پیامهای آنها به صورت متناوب پخش میشود.
بنابراین در تعریف ارتباط جمعی میتوان گفت:
ارتباط جمعی یا عمومی انتقال اطلاعات با وسایلی چون (روزنامه- کتاب- امواج، رادیو، تلویزیون و …) برای گروه غیر محدودی از مردم با سرعت زیاد است این نوع ارتباط هم به نوبه خود دارای ویژگیهایی است.
1- ناآشنا بودن و پراکنده بودن پیامگیران:
در این قسمت اشاره به سطح اطلاعات و آگاهیهای افراد مختلف جامعه نسبت به موضوعات مختلف دارد و همچنین پراکندگی و گسترده بودن افرادی که در حوزه گیرنده پیام قرار دارند.
2- بازگشت پیام یا بازخورد با تاخیر
به علت گستردگی پیام در هنگام فرستادن ان و همچنین گسترده بودن مخاطبین تاثیر و بازخورد پیام با تاخیر مواجه خواهد شد.
....
افکار عمومی:
عموم (پابلیک) اسم جمع است و معنی گروهی از مردم را میدهد که افراد در یک امر یا اموری اشتراک منفعت و علاقه دارند. و خود را به یکدیگر بسته میدانند یکی از نویسندگان عموم را اجتماع دو یا چند نفر یا عدهای بیشتر از مردم میداند که به نحوی نشان میدهند درباره اموری با هم همکاری و معاضدت گروهی دارند. عموم در روابط عمومی مترادف با گروه است که ممکن است گروه کارمندان- مشتریان- فارغ التحصیلان باشد.
افکار عمومی: عقاید فردی اعضای یک گروه است که با هم اشتراک علاقه و منفعت دارند. عقاید عمومی مخالف با افکار خصوصی نخواهد بود بلکه نتیجه مجموع عقاید انفرادی درباره مسایل عمومی است.
و بدین ترتیب در تعریف افکار عمومی خواهیم داشت:
1- افکار عمومی در مفهوم وسیع خود تمام طرز زندگی یک ملت یعنی همان چیزی است که علمای علوم اجتماعی آن را فرهنگ (کولتور) یک ملت میباشد.
2- افکار عمومی حالت احساس یا عاطفی بارز یک ملت یا عده قابل ملاحظهای از افراد آن است.
3- افکار عمومی مجموع عقاید یا افکار فردی اعضای یک گروه است که توجهشان به سوی یک موضوع و مقصد و حب و بغض مشترک معطوف شده است.
نقش روابط عمومی و تاثیر آن در منشا واکنشهای ما:
برای تاثیر در افکار عمومی باید افکار افراد و نظرات آنها اقناع نمود. تصاویر ذهنی یا معزی افراد که شخصیت آنها را تشکیل میدهد ریشه مختلف دارد ولی به طور کلی شخصیت آنها متاثر از چهار چیز است.
1- زیست شناسی یا وراثت 2- محیط اجتماعی 3- سن و جنسیت و مقام اجتماعی و طبقه و چگونگی آن 4- وضع و موقعیت.
به طور کلی طرز زندگی (کولتور) موقعیت خانوادگی- معتقدات مذهبی و مدارس و دانشگاهها- موقعیت اقتصادی- موقعیت سیاسی انسان ریشههای رفتار و گفتار آدمی میباشد.
سرچشمه انگیزهها: اثر تشویق و ترغیب در افراد مناسب با آمادگی انگیزش آنهاست. انگیزه گروهی: برای برقراری ارتباط با افراد وابستگی گروهی آنها را باید بشناسیم.
انواع گروهها: 1- گروه آماری (سن- جنس- سطح درآمد- میزان تحصیلات- شغل- حرفه) واکنش مشابه دارند. 2- گروه عمل و اقدام (برای انجام مقصود و هدف خاصی دور هم جمع شدهاند) نقش مهمتری در جامعه دارند. برای عضویت در هر گروه اجتماعی (عمل و اقدام) باید اعمال و افکار خود را با معیار مورد پسند گروه منطبق سازیم.
هر گروه برای افراد خود معیارها و اصولی دارد و هر یک از اعضای گروه انتظار دارد که آن اصول و معیارها از طرف اعضای دیگر متابعت شود. برای کارشناس روابط عمومی شناخت وابستگی گروهی- عقاید گروهی- نفوذ عقاید گروهی افراد لازم است.
نتیجهای که از تحقیق درباره نقش گروهها بدست آمده:
1- عقاید و افکار و رویه رفتار شخصی، به طور یقین تحت نفوذ و تاثیر گروهی است که شخص در آن گروه عضویت دارد و یا میخواهد عضویت داشته باشد.
...