تحقیق کاربرد آسانسور و تاریخچه صنعت آسانسور در ایران
بخش اول
آسانسور
1- تعاریف
آسانسور : وسیله ای ایست متشکل از کابین و معمولاً وزنه تعادل و اجزاء
دیگر که با روشهای مختلقی مسافر (نفر) یا بار یا هردو را در مسیر بین طبقات
ساختمان جابجا می کند.
آسانسور کششی : آسانسوری است که حرکت آن بر اثر اصطکاک بین سیم بکسل و
شیار فلکه کشش،به هنگام چرخش آن،توسط سیستم متحرکه انجام می شود.
آسانسور هیدرولیکی : در این نوع آسانسور عامل حرکت کابین،سیلندر و
پیستون هیدرولیکی است و ممکن است وزنه تعادل نیز داشته باشد و معمولاً برای
ارتفاعات کم و سرعتهای کم کاربرد دارد.
بالاسری : فاصله قائم بین کف بالاترین توقف تا زیر سقف چاه آسانسوررا
بالا سری گویند.این فاصله برای جلوگیری از برخورد تعمییر کاران یا اجزاء
فوقانی کابین با سقف چاه پیش بینی میشود و اندازه آن متناسب با نوع و سرعت
آسانسور از جداول استاندارد بدست می آید.
تابلو کنترل آسانسور :
مجموعه ای است شامل مدارهای فرمان و قدرت که وظیفه کنترل حرکت کابین و
پاسخگوئی به احضار را بر عهده دارد،قسمت فرمان در انواع قدیمی از رله های
متعدد و در انواع جدید عموماً از ریز پردازنده ها و سایر قطعات الکتریکی
ساخته میشود.
تعمیرکار :
فرد یا افراد مجاز و متخصص صاحب صلاحیت که وظیفه سرویس یا تعمییر آسانسور را به عهده دارند.
تراز طبقه شدن :
منظور از هم تراز شدن کف کابین با کف تمام شده طبقه در محل ورودی به آسانسور است.
سیستم اضافه بار :
در برخی از آسانسورها برای جلوگیری از اضافه بار حسگری را به شیوه های
مختلف تعبیه می کنند تا هنگام سوار شدن مسافر یا گذاشتن بار بیش از ظرفیت
پیش بینی شده در کابین،ضمن اعلام خبر از حرکت آسانسور تا تخلیه بار اضافی
جلوگیری شود.
سیستم ترمز ایمنی (سیستم پاراشوت) :
سیستم مکانیکی که ترجیحاً در قسمت زیرین یا بالای چهارچوب (یوک) کابین
یا وزنه تعادل (در صورت لازم ) قرار میگیرد و در مواقع ضروری با افزایش غیر
عادی سرعت فعال شده و سبب توقف کابین یا وزنه تعادل بوسیله قفل شدن کابین
یا وزنه تعادل به ریلها می شود.
...
سطح مفید کابین:
سطح مفیدی است که برای ایستادن مسافر و یا گذاشتن بار به کار گرفته می
شود و مقدارآن متناسب با ظرفیت بار یا مسافر محاسبه می شود.(جداول 2 الف و
ب )
شیر اطمینان :
شیر هیدرولیکی است که هنگام سقوط یا افزایش ناگهانی سرعت درآسانسورهای
هیدرولیک بکار می رود و هنگام افزایش جریان روغن بیش از خد مجاز،بسته شده
واز سقوط یا افزایش سرعت کابین جلوگیری می نماید.
ضربه گیر (بافر) :
وسیله ای ارتجاعی است که برای جلوگیری از اصابت کنترل نشده کابین و یا
وزنه تعادل به کف جاهک به کار میرود و طوری طراحی و انتخاب می شود که قسمتی
از انرژی جنبشی کابین را مستهلک کند.ضربه گیر لاستیکی تا سرعت 1 متر بر
ثانیه،ضربه گیر فنر حلقوی تا سرعت 6/1 متر بر ثانیه و ضربه گیر هیدرولیک
برای هر سرعتی قابل استفاده است.باید توجه داشت که ضربه گیر برای متوقف
کردن کابین در سقوط آزاد طراحی نشده است.
طبقه اصلی ورودی :
منظور طبقه ایست که ورودی افراد پباده به ساختمان از آن طریق انجام می
شود و معمولا هم تراز خیابان است.چنانچه در ساختمانی دسترسیهای اصلی مختلفی
به یک آسانسور وجود داشته باشد پائین ترین آنها طبقه اصلی محسوب می شود.
طول مسیر حرکت :ارتفاع بین کف طیقه اصلی ورودی تا کف بالاترین طیقه توقف آسانسور،طول مسیر حرکت نامیده میشود.
کابین :
جزئی از آسانسور است که مسافر،بار یا هردو را در آن جای میدهد کابین
دارای کف برای ایستادن،دیواره هایی برای حفاظت مسافرین یا بار،سقف و
معمولاً دارای درب می باشد.
...
