دانلود تحقیق شیمی و روش تهیه 64 ص
| دسته بندی | شیمی |
| فرمت فایل | zip |
| حجم فایل | 111 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 89 |
فرمت فایل : ورد
قسمتی از محتوی فایل
تعداد صفحات : 89 صفحه
شیمی و روش تهیه: لایة نازک پلاستیک مذاب در دیوارة فوم ناپایدار است و اگرتثبیت شود این دیوارة نازک پاره شده فرو می ریزد.
دو روش برای تثبیت دیوارة سلهای فوم وجود دارد که معمولاَ مورد استفاده قرار می گیرند: 1- افزایش دیسکوزیته/ انجماد Solidification/Viscosity 2- شبکه ای شدن Crosslinking افزایش دیسکوزیته/ انجماد: زمانی که از یک مایع و یا گاز به عنوان عامل ایجاد فوم در پلاستیک استفاده می شود، در اصل از تغییرخواص فیزیکی آن عامل برای ایجاد فوم استفاده می شود.
برای بروز این تغییر در خواص با حذف عامل فشار (Decompression)سیستم پلیمر + عامل فوم ناپایدار شده و جهت نیل به پایداری عامل فوم تبخیر منسط می شود.
تبخیر عامل فوم در اثر مجموعه ای از عوامل زیر باعث افزایش دیسکوزتیة مذاب پلیمر و در نهایت جامد شدن دیوارة سلها قبل از پارگی می شود: با حذف عامل فشار و ناپایداری ترمودینامیکی حاصل عامل دوم منبسط می شود.
انبساط فرایندی گرماگیر است و بدن وسیله مقداری از انرژی حرارتی دیوارة سلها را جذب می کند.
با نازک تر شدن دیوارة سلها عامل ایجاد فوم از این دیواره عبور کرده و تبخیر می شود.
فرایند تبخیر هم فرایندی گرماگیر بوده و افزایش دیسکوزیتة مذاب و انجماد دیوارة سلها را تسریع می نماید.
علاوه بر عوامل فوق تبادل حرارتی به محیط اطراف نیز را می توان بر شمرد.
می بینیم که در این حالت نه تنها حرارتی از بیرون به پلیمر اعمال نمی شود بلکه مجموعة عوامل موثر در فوی شدن، تأثیر خود را به وسیله حذف گرما در سیستم اعمال می کنند.
که فاکتور شروع کنندة همگی این عوامل، ایجاد ناپایداری ترمودینامیکی در اثر کاهش فشار است.
شبکه ای شدن: در این حالت بر خلاف حالت اول که عامل افزایش دیسکوزیته، جذب انرژی گرمائی از سیستم بوده است، به سیستم انرژی حرارتی داده می شود.
چرا که عامل افزایش دیسکوزیته ایجاد پیوندهای عرضی در مذاب پلیمر است به بیان دیگر با حرارت دادن / یا با اعمال انرژی از انواع دیگر، اتصالات عرضی شیمیائی بین مولکولهای پلیمر ایجاد می شود و این اتصالات عرضی باعث افزایش سریع دیسکوزیته و در نتیجه مثبت دیوارة سلها می گردند.
از طرف دیگر حرارت باعث تجزیة عامل فوم می شود و با ایجاد گاز از عوامل فوم پخش شده در پلیمر مذاب پلیمر شروع به انبساط می کند و به طور همزملن افزایش دیسکوزیته نیز از انبساط سریع در اثر فایل فوم جلوگیر می نماید.
این اتصالات عرضی می تواند به وسیله استفاده از عوامل شیمیایی ایجاد شود.
این عوامل شیمیاییشناخته شده مانند پراکسیدها در اثر حرارت تجزیه شده و با ایجاد رادیکالهای آزاد زنجیره های شکسته شدة پلیمر را به هم متصل می کنند.
در اثر ایجاد این اتصالات عرضی دیسکوزیتةکششی (Elongational Viscosity) مذاب پلیمر افزایش یافته و باعث تثبیت دیوارة فوم می گردد.
گاهی برای ایجاد این اتصالات عرضی به جای استفاده از عوامل شیمیایی از اشعه های پرانرژی استفاده می شود.
که نقاط مستعد اتصال به یکدیگر در اثر تابش این پرتوهای پرانرژی ایجاد می گردند.
در دیاگرام دیسکوزیته – دمای زیر، پایدارکردن دیوارة سلهای فوم به صورت شماتیک نشان داده شده است.
شبکه ای کردن ناحیة رابری را
دانلود تحقیق شیمی و روش تهیه 64 ص
| دسته بندی | شیمی |
| فرمت فایل | zip |
| حجم فایل | 111 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 89 |
فرمت فایل : ورد
قسمتی از محتوی فایل
تعداد صفحات : 89 صفحه
شیمی و روش تهیه: لایة نازک پلاستیک مذاب در دیوارة فوم ناپایدار است و اگرتثبیت شود این دیوارة نازک پاره شده فرو می ریزد.
دو روش برای تثبیت دیوارة سلهای فوم وجود دارد که معمولاَ مورد استفاده قرار می گیرند: 1- افزایش دیسکوزیته/ انجماد Solidification/Viscosity 2- شبکه ای شدن Crosslinking افزایش دیسکوزیته/ انجماد: زمانی که از یک مایع و یا گاز به عنوان عامل ایجاد فوم در پلاستیک استفاده می شود، در اصل از تغییرخواص فیزیکی آن عامل برای ایجاد فوم استفاده می شود.
برای بروز این تغییر در خواص با حذف عامل فشار (Decompression)سیستم پلیمر + عامل فوم ناپایدار شده و جهت نیل به پایداری عامل فوم تبخیر منسط می شود.
تبخیر عامل فوم در اثر مجموعه ای از عوامل زیر باعث افزایش دیسکوزتیة مذاب پلیمر و در نهایت جامد شدن دیوارة سلها قبل از پارگی می شود: با حذف عامل فشار و ناپایداری ترمودینامیکی حاصل عامل دوم منبسط می شود.
انبساط فرایندی گرماگیر است و بدن وسیله مقداری از انرژی حرارتی دیوارة سلها را جذب می کند.
با نازک تر شدن دیوارة سلها عامل ایجاد فوم از این دیواره عبور کرده و تبخیر می شود.
فرایند تبخیر هم فرایندی گرماگیر بوده و افزایش دیسکوزیتة مذاب و انجماد دیوارة سلها را تسریع می نماید.
علاوه بر عوامل فوق تبادل حرارتی به محیط اطراف نیز را می توان بر شمرد.
می بینیم که در این حالت نه تنها حرارتی از بیرون به پلیمر اعمال نمی شود بلکه مجموعة عوامل موثر در فوی شدن، تأثیر خود را به وسیله حذف گرما در سیستم اعمال می کنند.
که فاکتور شروع کنندة همگی این عوامل، ایجاد ناپایداری ترمودینامیکی در اثر کاهش فشار است.
شبکه ای شدن: در این حالت بر خلاف حالت اول که عامل افزایش دیسکوزیته، جذب انرژی گرمائی از سیستم بوده است، به سیستم انرژی حرارتی داده می شود.
چرا که عامل افزایش دیسکوزیته ایجاد پیوندهای عرضی در مذاب پلیمر است به بیان دیگر با حرارت دادن / یا با اعمال انرژی از انواع دیگر، اتصالات عرضی شیمیائی بین مولکولهای پلیمر ایجاد می شود و این اتصالات عرضی باعث افزایش سریع دیسکوزیته و در نتیجه مثبت دیوارة سلها می گردند.
از طرف دیگر حرارت باعث تجزیة عامل فوم می شود و با ایجاد گاز از عوامل فوم پخش شده در پلیمر مذاب پلیمر شروع به انبساط می کند و به طور همزملن افزایش دیسکوزیته نیز از انبساط سریع در اثر فایل فوم جلوگیر می نماید.
این اتصالات عرضی می تواند به وسیله استفاده از عوامل شیمیایی ایجاد شود.
این عوامل شیمیاییشناخته شده مانند پراکسیدها در اثر حرارت تجزیه شده و با ایجاد رادیکالهای آزاد زنجیره های شکسته شدة پلیمر را به هم متصل می کنند.
در اثر ایجاد این اتصالات عرضی دیسکوزیتةکششی (Elongational Viscosity) مذاب پلیمر افزایش یافته و باعث تثبیت دیوارة فوم می گردد.
گاهی برای ایجاد این اتصالات عرضی به جای استفاده از عوامل شیمیایی از اشعه های پرانرژی استفاده می شود.
که نقاط مستعد اتصال به یکدیگر در اثر تابش این پرتوهای پرانرژی ایجاد می گردند.
در دیاگرام دیسکوزیته – دمای زیر، پایدارکردن دیوارة سلهای فوم به صورت شماتیک نشان داده شده است.
شبکه ای کردن ناحیة رابری را