بررسی تطبیقی نگارگری مکتب تبریز و مکتب گورکانی هند

چکیده :

مکتب نگارگری تبریز در قرن دهم هجری بر پایه دستاوردهای هنری ترکمانان و مکتب هرات شکل گرفت. در پی دست کشیدن دربار صفوی از حمایت گسترده خود از هنر و هنرمندان، نگارگری تبریز رو به افول نهاد و برخی از هنرمندان دربار صفوی به دعوت حکمرانان گورکانی به هند مهاجرت کردند. حضور این هنرمندان و نظارت آنها بر کارگاههای کتاب آرائی وابسته به دربار گورکانیان، سبب انتقال و بسط بسیاری از دستاوردهای زیباشناختی نگارگری تبریز در مکتب نوپای نگارگری گورکانی شد. در کارگاه گورکانی به تدریج شیوه ای التقاطی متشکل از عناصر ایرانی، هند و اروپائی رخ نمود که همین امر سبب گردید با وجود تشابهات چشمگیر در بین نگاره های دو مکتب تبریز و گورکانی ، تفاوتهای بارزی ظهور یابد.