دانلود پایان نامه کارشناسی رشته الهیات و معارف اسلامی با عنوان انسان و آدم در قرآن

پایان نامه کارشناسی رشته الهیات و معارف اسلامی با عنوان انسان و آدم در قرآن انسان کلمه عام و آدم لفظ خاص استدر بعضی از تفاسیر، دو لفظ آدم و انسان را در آیات مربوط بخلقت بیک مفهوم و آنهم مفهوم عام دانسته‌اند، در صورتیکه در قرآن کلمه «انسان» فقط بمفهوم عام ذکر شده و لفظ آدم جز به عنوان اسم خاص بکار برده نشده است

دسته بندی	فقه،الهیات،معارف
فرمت فایل	doc
حجم فایل	86 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	54

پایان نامه کارشناسی رشته الهیات و معارف اسلامی با عنوان انسان و آدم در قرآن

 

مقدمه:

انسان کلمه عام و آدم لفظ خاص است.در بعضی از تفاسیر، دو لفظ آدم و انسان را در آیات مربوط بخلقت بیک مفهوم و آنهم مفهوم عام دانسته‌اند، در صورتیکه در قرآن کلمه «انسان» فقط بمفهوم عام ذکر شده و لفظ آدم جز به عنوان اسم خاص بکار برده نشده است.مثلا در آیات ذیل:

 

ان لی للانسان الاماسعی  و وصینا الانسان بوالدیه احساناً .

از کلمه انسان جز مفهوم عام تحصیلی نمی‌شود. اما در آیه 35 از سوره بقره : و قلنا یا آدم اسکن انت و زوجک الجنه .

و در آیه 121 از سوره شریفه «طه»":  و عصی آدم و به فغوی 

با توجه بآیه  مقدمه آنم یعنی آیه 120 از همان سوره (طه)  که بیان حال از یک فرد معین و مشخص است، کلمه آدم را جز بمفهوم خاص نمی‌توان منسوب ساخت .

 

ب- در آیاتی که لفظ آدم بطور ساده آمده است هیچگاه این نام مسبوق به الف و لام نیست. این نشان بر آن است که اسم خاص «آدم » احتیاج بمعرفی ندارد:

قال یا آدم انبئهم باسمائهم . و اذقلنا للملائکه اسجدوا لادء... 

 

ج- در آیه 59 از سوره آل عمران:

ان مثل عیسی عندلالله کمثل آدم... 

که بعداً بیشتر مورد استناد و استفاده واقع خواهد شد، اگر آدم فرد معینی نبوده و لفظ عام باشد تشبیه «مثل عیسی» بآن تشبیه که امر خصوصی است تشبیهی بمورد و نامتناسب خواهد بود و این دور از شأن قرآن است.

 

د- آیه 58 از سورهمریم که قسمت اول آن باین بیان است:

اولنک الذین انعم الله علیهم من النبیینمن ذریه آدم و ممن حملنا مع نوح و من ذربه ابراهیم...  بخوبی می رساند که «آدم» نیز بمانند نوح و ابراهیم علیهم‌السلام فرد معین و مشخصی بوده تا پیغمبران از نسل او و آنان مورد انعام الهی قرار گرفته‌اند.

 

 پیدایش آدم از میان انسانها 

کلام الهی در آیه 33 از سوره آل عمران چنین است:

این آیه علاوه بر آنکه نام ادم را مانند نوح و ابراهیم (ع) بصورت اسم خاص ذکر می‌نماید، بیان روشی راجع بوضع و محیط پیدایش آدم نیز دارد:

« اصطفی» بمعنی برگزیدن و انتخاب کردن است و چون از باب افتعال است، مفهوم کوشش و دقت هم از آن حاصل می‌شود.برگزیدن هر فرد از میا جمع و جمعیت‌های همسان و همنوع او صورت می‌گیرد. نوح و هر یک از برگزیدگان آل ابراهیم و آل عمران، پس از آمادگی‌های روحی و معنوی که در زمینه‌های مساعد نسلی و تربیتی پیدا کردند، از میان قوم خود یعنی مردمی که با آنها زندگی می‌کردند انتخاب شده‌اند.وقتی بنص آیه، نوح (ع) و پیغمبران آل ابراهیم و آل عمران از میان مردم زمان خود برگزیده شده‌اند، قطعاً همین وضع برای آدم (ع) که شرایط دیگر و مخصوصی برای او در آیه ذکر نشده، فراهم بوده است، او هم از میان همنوعان خویش که از نظر جسمی و وضع زندگی مثل او بودند، برخاسته وبرگزیده شده است.

 

خلقت آدم از میان انسانها

بعد از پیدایش انسان صورت گرفته است.از آیه 23 سورة آل عمران و چندین آیه دیگر که بتدریج و به تناسب در فصلهای دوم و سوم مورد بحث قرار خواهد گرفت فهمیده می‌شود که آدم اولین انسان نیست. بتصریح این آیات، آدم از میان جمعی که مثل او بودند و از پیش با او می‌زیستند برگزیده شده بنابراین خلقتی موخر نسبت به پیدایش انسان داشته است و لهذا بیان آنکه نوع انسان از آدم پدید آمده است، از نظر قرآن مبا و اساسی ندارد و بهیچوجه درست نیست.

 

 

کلمات کلیدی:

آدم

انسان

خلقت

انسان و آدم در قرآن