دانلود مقایسه ی اثربخشی دو رویکرد خانواده درمانی مبتنی بر طرح واره درمانی و نظام عاطفی بوون بر طرح واره های ناسازگار اولیه

مقایسه ی اثربخشی دو رویکرد خانواده درمانی مبتنی بر طرح واره درمانی و نظام عاطفی بوون بر طرح واره های ناسازگار اولیه در مراجعان متقاضی طلاق شهر سقز مقایسه ی اثربخشی دو رویکرد خانواده درمانی مبتنی بر طرح واره درمانی و نظام عاطفی بوون بر طرح واره های ناسازگار اولیه در مراجعان متقاضی طلاق شهر سقز

دسته بندی	حقوق
فرمت فایل	doc
حجم فایل	62 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	61

2-بی‌اعتمادی/بدرفتاری[4]: فرد فکر می­کند دیگران به انسان ضربه می‌زنند، بد رفتارند و انسان را سرافکنده می‌کنند.

3-محرومیت هیجانی[5]: فرد فکر می­کند تمایلات و نیازهای وی به حمایت عاطفی به اندازه‌ی کافی از جانب دیگران ارضا نمی‌شوند.

4- نقص/بی‌مهری[6]: احساس این که فرد در مهم‌ترین جنبه‌های شخصیتی­‌اش، انسانی ناقص، نامطلوب، بد، حقیر و بی‌ارزش است.

چکیده

این پژوهش با هدف بررسی مقایسه­ی اثربخشی خانواده­درمانی مبتنی بر طرح­واره­درمانی و نظام عاطفی بوون بر طرح­واره­های ناسازگار اولیه در مراجعان متقاضی طلاق شهر سقز صورت گرفت.

روش­کار: طرح این پژوهش از نوع آزمایشی به شیوه­ی پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه شاهد بوده است. جامعه­ی تحقیق شامل مراجعان متقاضی طلاق به مراکز مشاوره­ای شهرستان سقز واقع در استان کردستان در سال 1388 بوده است. از این جامعه، 66 مراجع به شیوه­ی تصادفی ساده طی چند مرحله انتخاب شدند. به شیوه­ی جایگزینی تصادفی، افراد در سه گروه 22 نفری قرار گرفتند. با استفاده از پرسش­نامه­ی طرح­واره­ی ناسازگار یانگ ویرایش سوم (90 سئوالی) میزان متغیر وابسته­ی طرح­واره­های ناسازگار اولیه در مراجعان اندازه‎گیری شد (پیش­آزمون). بعد از مداخله­ی فردی بر دو گروه آزمون به تعداد 8 جلسه، سرانجام میزان تغییر متغیر وابسته در سه گروه مجددا اندازه­گیری گردید (پس­آزمون) و از تحلیل کوواریانس چندمتغیره برای بررسی میزان تاثیر پیش­آزمون و روش درمانی استفاده شد.

یافته ­ها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که بین مراجعان متقاضی طلاق گروه­های آزمون و شاهد در متغیر وابسته­ی طرح­واره­های ناسازگار اولیه، تفاوت معنی­داری وجود دارد (0001/0P<، 06/80=F).

نتیجه­ گیری: بهاین ترتیب، فرضیه­های مبنی بر اثربخشی خانواده­درمانی مبتنی بر طرح­واره­درمانی و نظام عاطفی بوون بر طرح­واره­های ناسازگار اولیه، تایید شدند. هم­چنین بر اساس نتایج، دو روش درمانی اثر تقریبا یکسانی داشتند.

کلیدواژگان

عاطفه؛ طرح¬واره¬درمانی؛ طلاق؛ ناسازگار

اصل مقاله

تحقیق حاضر با توجه به روند رو به افزایش طلاق در دهه­ی اخیر در جهان شکل گرفت (1). طبق آمار رسمی در ایران از هر هزار مورد ازدواج، حدود دویست مورد به طلاق منجر

می­شود (1) و ایران، چهارمین کشور جهان از نظر میزان نسبت طلاق به ازدواج معرفی شده است (2).

طبق تعریف، طلاق فرآیندی است که با تجربه­ی بحران عاطفی هر دو زوج شروع می­شود و با تلاش برای حل تعارض از طریق ورود به موقعیت جدید با نقش­ها و سبک زندگی جدید، خاتمه می­یابد (3).

در بررسی علت طلاق علاوه بر عوامل اجتماعی، اقتصادی و حقوقی، توجه به علل فردی و روان­شناختی از جمله طرح­واره­ها که منجر به طلاق می­شوند از اهمیت ویژه­ای برخوردار است (3). یانگ[1] با تاکید به طرح­واره­ها بیان نمود که طرح­واره‌ها ممکن است در یک مرحله‌ی زمانی نافعال باشند و پس از آن در نتیجه‌ی تغییر در نوع درون­‌دادهایی که از محیط دریافت می‌کنند، انرژی کسب کرده و به سرعت فعال شوند (4). این امر موجب سوگیری‌هایی در تفسیر ما از وقایع می‌شود و این سوگیری‌ها در آسیب‌شناسی روانی بین فردی (زوجین) به صورت سوءتفاهم‌ها، نگرش‌های تحریف شده، فرض‌های غلط، اهداف و انتظارات غیرواقع‌بینانه تجلی پیدا می­کنند (4). طبق تعریف یانگ، طرح­واره­ها ی ناسازگار اولیه، الگوها یا درون­مایه­های عمیق و فراگیری هستند که در دوران کودکی یا نوجوانی شکل گرفته­اند، در مسیر زندگی تداوم دارند، به رابطه­ی فرد با خود و با دیگران مربوط می­شوند و به شدت ناکارآمد هستند (5).

یانگ مجموعه‌ای از طرح­واره‌ها را مشخص کرده است که به آن­ها طرح­واره‌های ناسازگار اولیه[2] می‌گوید(5). وی هیجده طرح­واره را بیان می‌کند که عبارتند از:

1-رهاشدگی[3]: فرد معتقد است هر لحظه امکان دارد افراد مهم زندگی‌اش بمیرند یا این که او را رها کنند و به فرد دیگری علاقه­مند شوند.

روش­کار

این در این پژوهش از روش تحقیق آزمایشی به شیوه­ی پیش

آزمون-پس­آزمون با گروه آزمون و شاهد استفاده شده است. جامعه­ی آماری این تحقیق شامل مراجعین متقاضی طلاق (زن و شوهر) اعم از مراجعان خودارجاعی و یا ارجاعی از طرف دادگاه خانواده­ی شهرستان سقز به مراکز مشاوره­ای بهزیستی، کمیته­ی امداد و بنیاد شهید شهرستان سقز واقع در استان کردستان در سال 1388 بودند.

شرایط ورود در این پژوهش عبارت بودند از: زن یا شوهری که دارای تحصیلات حداقل پنجم ابتدایی باشند، زن یا شوهری که در دادگاه پرونده­ی طلاق داشته باشند و از طرف دادگاه به مراکز مشاوره­ای ارجاع داده شده یا خودشان مراجعه کرده باشند و زن و شوهری که مایل به همکاری جهت دریافت مداخله­ی مشاوره­ای باشند.

شرایط و معیار خروج عبارت بودند از زن یا شوهر دارای همسر معتاد و الکلی، زن یا شوهر مبتلا به بیماری صعب­العلاج جسمی، زن یا شوهری که به دلایل قتل همسر یا بزه­کاری و جرم، اقدام به متارکه کرده بودند، مواردی که درمانگر در حین مداخله متوجه می­شد که زن یا شوهر دارای اختلالات حاد روان­شناخت‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ی (مثل اختلالات شخصیتی، افسردگی، اختلالات محور یک)هستند، زن یا شوهر مصرف­کننده­ی داروهای روان­پزشک‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ی و روان­گردان، زنان با مشکل نازایی، زن یا شوهر دارای تحصیلات کمتر از پنجم ابتدایی و زن یا شوهری که در طول درمان مشخص شود که شرایط منطبق با اهداف پژوهش ندارند. این شرایط و خصایص، اثربخشی متغیر مستقل به خصوص طرح­واره درمانی را بر آزمودنی، کم­رنگ کرده و نتایج پژوهش را مخدوش می­کنند. نمونه­گیری به صورت تصادفی چند مرحله­ای انجام شد. در مرحله­ی اول از میان 241 مراجع (مرد یا زن) که در پاییز سال 1388 به مراکز مشاوره­ای بهزیستی (90 زوج)، کمیته­ی امداد (48 نفر) و بنیاد شهید (13 نفر) شهر سقز، مراجعه کرده یا از طرف دادگاه ارجاع داده شده بودند، شرایط ورود از طریق پرونده­های مشاوره­ای و رایزنی با مشاوران و روان­سنج­های مراکز مذکور که قبلا جهت پذیرش مراجعان با آن­ها مصاحبه­ی مشاوره­ای انجام داده بودند و آن­ها را با آزمون آزمون شخصیتی چند وجهی مینه­سوتا[43] (MMPI) سنجش و ارزیابی روانی کرده بودند، بررسی شد. یعنی از جامعه­ی مذکور، افرادی که شرایط ورود به جامعه­ی تحقیق را داشتند، انتخاب شدند (در این مرحله تعداد 34 نفر شرایط ورود نداشتند و از جامعه­ی تحقیق حذف شدند). سپس محقق در مرحله­ی دوم از طریق شیوه­ی نفرگیری (34) با کل نمونه­ی باقی مانده­ی قبلی (207 نفر) تماس تلفنی جهت تمایل به شرکت در جلسات مشاوره­ای برقرار نمود. از بین این افراد تعداد 135 نفر از مراجعان متقاضی طلاق مراکز مذکور، حاضر به همکاری جهت شرکت در جلسات خانواده­درمانی شدند.